Úrskurður ríkisskattanefndar
Úrskurður rskn. nr. 197/1992
Gjaldár 1989
Lög nr. 75/1981 — 30. gr. 1. mgr. E-liður 1. tl. — 51. gr. 1. mgr. 1. tl. Lög nr. 92/1987 — Ákvæði til bráðabirgða I
Íbúðarhúsnæði — Íbúðarlán — Vaxtagjöld — Vaxtafrádráttur — Vaxtaafsláttur — Dráttarvextir — Tímaviðmiðun vaxtagjalda — Vaxtagjöld, tímaviðmiðun — Vaxtagjöld, gjaldfallin — Gjaldfallin vaxtagjöld — Verðbætur — Gjaldfallnar verðbætur — Verðbætur, gjaldfallnar
Málavextir eru þeir að með bréfi, dags. 14. júlí 1989, tilkynnti skattstjóri kærendum, að hann hefði gert breytingar í skattframtali kærenda árið 1989. Að því er varðar kæruefnið til ríkisskattanefndar þá lækkaði skattstjóri tilgreind vaxtagjöld í reit 87 í skattframtali þeirra úr 306.912 kr. í 168.432 kr. þar sem upplýsingar væru ekki í samræmi við framtalsskil undanfarinna ára (upphaflegur höfuðstóll væri mun hærri). Ennfremur segir í bréfinu að breytingin sé gerð með vísan til bráðabirgðaákvæðis I í lögum nr. 75/1981, sbr. lög nr. 92/1987, og fyrri framtala. Voru kærendur beðnir að upplýsa skriflega ef umrædd breyting væri röng eða byggð á misskilningi. Kærufrestur til skattstjóra væri 30 dagar frá póstlagningu álagningar.
Af hálfu umboðsmanns kærenda var tilkynningu skattstjóra svarað með bréfi, dags. 25. júlí 1989. Segir svo í bréfinu varðandi vaxtagjaldalækkun skattstjóra:
„Vaxtagjöld lífeyrissjóðs Vestfirðinga á árinu eru greiddir vextir og verðbætur auk dráttarvaxta vegna uppsafnaðra vanskila. Höfuðstóll fyrri framtala er ekki réttur þar sem láðst hefur að reikna upp vísitöluhækkun á lánið. Mótmælt er því lækkun vaxta og þess krafist að framtal standi óbreytt eins og það var sent inn.“
Með kæruúrskurði, dags. 6. apríl 1990, synjaði skattstjóri kröfu kærenda á þeim forsendum að aðeins vextir, verðbætur og dráttarvextir tilheyrandi árinu 1988 heimiluðust til frádráttar í skattframtali 1989.
Af hálfu umboðsmanns kærenda hefur kæruúrskurði skattstjóra verið skotið til ríkisskattanefndar með kæru, dags. 3. maí 1990. Er úrskurði skattstjóra um lækkun vaxtagjalda í skattframtali 1989 mótmælt og þess krafist að framtaldir vextir verði látnir standa óbreyttir. Segir m.a. svo í bréfinu:
„Með vísan til 51. gr. laga 75/1981 og leiðbeininga um fyllingu skattframtals einstaklinga, verður ekki séð að röksemd skattstofu um að einungis vextir, verðbætur og dráttarvextir ársins 1988 komi til frádráttar í framtali 1989.
Framtaldir vextir og verðbætur eru allir greiddir á árinu og ekki er hægt að lesa út úr 51. gr. laga 75/1981 að einungis geti komið til frádráttar vextir tilheyrandi viðkomandi tekjuári.“
Með bréfi, dags. 8. mars 1991, hefur ríkisskattstjóri gert þá kröfu í málinu fyrir hönd gjaldkrefjenda að úrskurður skattstjóra verði staðfestur með vísan til forsendna hans.
Úrskurð skattstjóra þykir bera að staðfesta með vísan til forsendna hans.